ΑΠΟΓΝΩΣΗ..
ΑΦΙΕΡΩΜΕΝΟ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΕΣΑΣ ΠΟΥ ΕΙΣΤΕ ΜΑΚΡΙΑ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΣΥΝΤΡΟΦΟΥΣ ΣΑΣ...
ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΕΣΑΣ ΠΟΥ ΣΑΣ ΛΕΙΠΕΙ Ο ΑΓΑΠΗΜΕΝΟΣ ΣΑΣ Η Η ΑΓΑΠΗΜΕΝΗ ΣΑΣ..
ΓΙΑΤΙ Η ΑΠΟΥΣΙΑ ΚΑΙ Η ΜΟΝΑΞΙΑ ΕΙΝΑΙ ΠΟΛΛΕΣ ΦΟΡΕΣ ΔΗΛΗΤΗΡΙΟ..
ΜΕ ΤΗΝ ΑΓΑΠΗ ΜΟΥ ΑΦΙΕΡΩΜΕΝΟ ΣΤΟΥΣ ΦΙΛΟΥΣ ΜΟΥ.....
ΣΤΗΝ ΑΝΑΣΤΑΣΙΑ ΚΑΙ ΣΤΟΝ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟ....(PINK ANGEL) ΚΑΙ ΣΤΟ MAYUMAKI ΜΟΥ (ΠΑΝΣΕΛΗΝΕΣ ΝΥΧΤΕΣ)
ΠΡΟΤΕΙΝΩ ΣΕ ΌΣΟΥΣ ΦΙΛΟΥΣ ΜΕ ΔΙΑΒΑΣΕΤΕ ΝΑ ΑΚΟΥΣΕΤΕ ΚΑΙ ΤΟ ΜΟΥΣΙΚΟ ΚΟΜΜΑΤΙ ΠΟΥ ΣΥΝΟΔΕΥΕΙ ΤΟ ΠΟΗΜΑ..Η ΦΩΝΗ ΤΟΥ ISAAK SLADE ΤΟΥ ΤΡΑΓΟΥΔΙΣΤΗ ΤΩΝ FRAY ΠΙΣΤΕΥΩ ΟΤΙ ΘΑ ΣΑΣ ΜΑΓΕΨΕΙ..ΟΠΩΣ ΜΕ ΜΑΓΕΨΕ ΚΑΙ ΕΜΕΝΑ ΟΤΑΝ ΤΟΝ ΠΡΩΤΟΑΚΟΥΣΑ ΤΟ 2006..
με το δηλητήριο της απουσίας σου..
Και το τηλέφωνο εχθρός θανάσιμος,
χωρίς μηνύματα
αγγίζει τις σιωπές..
Κι εσύ να λείπεις..
Όνειρα που έρχονται
απ' το θολό τζάμι του παράθυρου
και χάνονται με τη βροχή..
Απόγνωση..
Ένας ιδρώτας ποτάμι πύρινο
νοτίζει το άδειο σου μαξιλάρι..
Πόσο μου λείπεις..
Εφιάλτες με θύμησες νωπές..
αυτές του έρωτα..
Απουσία κι απόγνωση
κι ένα καρτέρεμα μακρινό
φυλακίζει τις νότες της μοναξιάς..
μια κούπα άδεια από καφέ
σε περιμένει στο παράθυρο..
πόσο μου λείπεις..
Και το φεγγάρι σχεδόν αμήχανο
γυρίζει στ'όνειρο..
Αϋπνία..
Παραλήρημα..
Εγκαρτέρηση..
Κι εσύ αργείς..
Άδεια η κάμαρα,
κι η νύχτα ασέληνη
θωπεύει τις σκιές..(By Kate)
Τίτλο, βλέπω...
ΑπάντησηΔιαγραφήΦωτογραφίες, βλέπω...
Αφιέρωση, βλέπω...
Βιντεάκι, βλέπω...
Κείμενο, βλέπω...
Δε μπορεί... Είναι σωστή η στιγμή να σχολιάσω, ε???
;-)
Σκοτεινά και θλιμμένα τα λόγια σου, αλλά μου άρεσε η μελαγχολική σου διάθεση, βρε κορίτσι!!!
Φιλάκια πολλά-πολλά!!!
Να περνάς όμορφα!!!
Σ'ευχαριστώ Γιάννα μου!!άπειρα φιλάκια!
ΔιαγραφήΆλλη μία συναρπαστική ανάρτηση αν και μελαγχολική! Έχεις την ικανότητα με τα λόγια σου, να αγγίζεις ψυχές!!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΤζινάκι μου με κάνεις πάντα πολύ χαρούμενη!
ΔιαγραφήΔυσκολη η προσαρμογη σε νεες καταστασεις
ΑπάντησηΔιαγραφήμειωμενης δοτικοτητας.
Ολα εχουν οψη διαφορετικη.
Αλλαξαμε και οι ιδιοι...γιναμε "μικροτεροι",
δε φεγγουμε οπως παλια,τα λογια χαθηκαν,τα καλυψε η μνημη.
Ολα διαφορετικα,οχι αρεστα,αλλα πραγματικα.
"Μεγαλη" η σκεψη.Φτανει ως τη μητρα της μητερας.
Καλησπερολουλουδακι.
Ευχαριστώ Αγριομελάκι μου...Καλησπερολούλουδα πολλά!!
ΔιαγραφήΠραγματικά οι στίχοι σου βγάζουν την αίσθηση της απόγνωσης και της μελαγχολίας που δημιουργεί η απουσία ενός αγαπημένου προσώπου, αλλά είναι τόσο όμορφα δοσμένοι.
ΑπάντησηΔιαγραφήΦιλιά Καίτη μου, καλό απόγευμα!
Σ'ευχαριστώ Ελενάκι μου...άπειρα φιλάκια!
ΔιαγραφήΞέρεις τι μου αρέσει πολύ στα ποιήματά σου kate? Ότι ενώ τα ντύνεις σε χρώμα και ύφος βροχερό και μελαγχολικό, πάντα, ΠΑΝΤΑ όμως, στο τέλος καταλήγεις σε κάτι ευχάριστο, κάτι θετικό, κάτι ελπιδοφόρο! Ίσως και χωρίς να το επιδιώκεις, ίσως και αυθόρμητα! Το έκανες στην "Κοιμωμένη" σου, το έκανες φυσικά στη "Λύτρωση", το ίδιο έκανες και στο "Blue Moon"! Και εδώ τώρα έχεις βάλει την "Απόγνωση" στον τίτλο και στους πρώτους στίχους, στο πρώτο μισό του ποιήματος, μετά όμως... η απόγνωση μετατρέπεται σταδιακά από "αϋπνία" σε "παραλήρημα" και τελικά... σε "Εγκαρτέρηση"!!! Και πιο κάτω βλέπω και τον the Fray μες την βροχή και να καταλήγει σε κάποια αγκαλιά! Λοιπόν μπράβο σου! Το ποίημα ετούτο αγγίζει και η κατάσταση που περιγράφεις σε κάνει να ταυτιστείς. Έχεις όμως μέσα σου την ελπίδα και την εγκαρτέρηση και την μεταδίδεις και στον αναγνώστη! Σ' ευχαριστούμε! (thank you!)
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλό απόγευμα να χεις!
υ.γ.: ήταν ότι πρέπει για ένα χαλαρό, δροσερό καλοκαιρινό απόγευμα!
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
ΔιαγραφήΕυχαριστώ μέσα απο την καρδιά μου τον φίλο μου Γιάννη που κάθε φορά με συγκινεί με τα σχόλιά του και μου κάνει και λογοτεχνική ανάλυση πάντα,που σημαίνει φίλε μου ότι σε αγγίζει η ποιήσή μου που με κάνει ιδιαίτερα χαρούμενη,όταν ξέρω ότι έχεις ένα απο τα πιο αξιόλογα blogs στην γειτονιά!Νάσαι καλά πάντα!
ΔιαγραφήΤρομερό Kate μου.Πάντα με βάζουν σε σκέψεις όσα γράφεις.Να ΄σαι καλά πολλά φιλιά!
ΑπάντησηΔιαγραφήΧαίρομαι πολύ Αμπυ μου που σε άγγίζουν πάντα τα ποιήματά μου..σ'ευχαριστώ κορίτσι μου και πολλά πολλά φιλάκια!
Διαγραφήτο ποίημα σου με αγγιξε στην καρδιά, γιατί όλοι έχουμε περάσει λίγες οι πολλές νύχτες μοναξιάς. πολλά φιλιά. το τραγούδι καταπληκτικό.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕυχαριστώ Χριστίνα μου!με συγκινείς πάντα με τα γλυκά σου σχόλια...πολλά φιλάκια..
ΔιαγραφήΠολύ όμορφο το κείμενό σου!
ΑπάντησηΔιαγραφήΕύχομαι στα άτομα που αφιέρωσες αυτή σου την ανάρτηση, ο άνθρωπός τους να επιστρέψει και να μην τους λείπει πια! Γιατί η απουσία όπως είπες είναι δηλητήριο!
Καλώς σε βρήκα!
Καλό σου απόγευμα!
Με εκτίμηση
Lia
Καλώς σε βρήκα Λία μου..σ'ευχαριστώ για τα γλυκά σου σχόλια,αλλά όταν ξαναέρθεις απο εδώ θέλω να μου δάσεις στοιχεία απο το μπλόγκ σου η κάτι άλλο...δεν σε βρίσκω πουθενά..
ΔιαγραφήΑυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
ΔιαγραφήΠολύ πραγματικό, και τέλειος συνδιασμός εικόνων και μουσικής !
ΑπάντησηΔιαγραφήΠάντα ίσως να περιμένουμε κάτι που μας λείπει ..
Καλή μου Κέιτ , μου αρέσει το νέο εικονάκι στο προφίλ σου, η ξανθιά όμορφη κοπέλα.. με τα σκυλιά δε τα πάω καλά , από τότε που γεννήθηκα :) όσο για το ποίημα σου , με συγκίνησε πολυ η σκέψη σου να γράψεις και αφιερώσεις ένα ποίημα σου σε τρεις μπλογκογειτονες
ΑπάντησηΔιαγραφήΓειά σου δελφινάκι μου...σ'ευχαριστώ κορίτσι μου...με συγκινείς πάντα...αλλά εδώ με τα σκυλάκια δεν ταιριάξαμε...εγω τα σκυλάκια τα αγαπάω πιό πολύ απο τους ανθρώπους-που λέει ο λόγος-ακολουθώ τον μεγάλο μας συγγραφέα Αλέξανδρο Παπαδιαμάντη με τη σοφή ρήση του"Γνώρισα τους ανθρώπους κι αγάπησα τα ζώα''...
ΔιαγραφήΜΕ ΓΥΡΙΣΕΣ 4 ΧΡΟΝΙΑ ΠΙΣΩ......ΜΕΛΑΓΧΟΛΗΣΑ ...ΑΛΛΑ ΚΟΙΤΑΞΑ ΤΟ ΤΩΡΑ ΚΑΙ ΧΑΜΟΓΕΛΑΣΑ......ΦΙΛΑΚΙΑ ΠΟΛΛΑ ΚΟΡΙΤΣΙ ΜΟΥ!!!!!!!!!!!!!!!!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΦένια γλυκούλα μου ευχαριστώ για τα πάντα γλυκά σου σχόλια!!φιλάκια άπειρα κοριτσάκι μου!
ΔιαγραφήΜε συγκίνησε πολύ το ποίημά σου Kate μου, σε συνδυασμό με τις φώτο και το θεσπέσιο τραγούδι μου δημιούργησε μια νοσταλγική διάθεση!!!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΦιλάκια πολλά πολλά!
Ευχαριστώ Σιλένα μου μέσα απο την καρδιά μου...άπειρα φιλάκια!
ΔιαγραφήΑν και είναι αργά πλέον - να σε ειδοποιήσω! Για έλα λίγο λοιπόν να δεις και τα δυο μουσικά ακούσματα που (έτσι για αλλαγή) σέρβιρα κι εγώ μόλις πριν λίγο. ;)
ΑπάντησηΔιαγραφήΉρθα,είδα,άκουσα και για ακόμα μία φορά διαπίστωσα την ποιότητα την κουλτούρα και το μοναδικό γούστο σου στη μουσική αγαπητέ μου φίλε Γιάννη...Σπανουδάκης που ξεσηκώνει ψυχές...απλά magic!!
Διαγραφήγλυκιά μου Kate μόνο εσύ θα μπορούσες να αποδώσεις μέσα από
ΑπάντησηΔιαγραφήτον μοναδικό σου τρόπο έκφρασης τα συναισθήματα που νιώθουν αυτοί οι άνθρωποι τώρα που είναι μακρυά ο ένας από τον άλλον!!!Η καρδιά σου δεν θα μπορούσε να μείνει ασυγκίνητη!!!
Λάτρεψα τις φωτό που συνόδευσαν την ανάρτηση σου!!!!
Σε φιλώ ψυχή!!!!!
είσαι υπέροχο πλάσμα ξέρεις εσύ.....!!!!!!!
Διαγραφήκαλό υπόλοπο Κυριακής!!!!
Εσύ είσαι υπέροχη Μαράκι μου...με συγκινείς πάντα...
Διαγραφήκαλημέρα αγαπημένη μας Καίτη
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλό Σαββατοκύριακο με υγεία να έχουμε..
το αγαπημένο μας blog σου ...για κάθε
ανάρτηση κατακλύζετε από σχόλια σε
χρόνο μηδέν γιατί απλά είναι..καταπληκτικό
και συνεπαίρνει...τα πλήθη!!!!
Με εκτίμηση και αγάπη
Παύλος & Μαριέτα
Όσο για το αν ο blogger..τρώει..τα παιδιά του..
συγνώμη τα σχόλια έλα στο blog μας
για την απάντηση.....
Φιλιά
Για τη μουσική και για το ποίημα τα σχόλια
είναι περιττά...
Πανδαισία ...των ήχων και των...χρωμάτων!!!!
ΟΙ πολύ αγαπημένοι φίλοι που πάντα με τιμούν με τα λόγια τους και μου άκαναν και διαφήμιση του post μου στο blog τους...αλήθεια τι να πρωτοπώ για σας που έχετε ένα απο τα πιο αξιόλογα blogs στην μπλογκογειτονιά όπως έχει συνηθίσει να λέγεται...Ένα μεγάλο ευχαριστώ μέσα απο την καρδιά μου αγαπημένοι μου φίλοι Παύλο και Μαριέτα!!!
ΔιαγραφήΥπέροχο το ποίημά σου... και τόσο αληθινό.... Το τραγούδι ταιριάζει απόλυτα!!! Να είσαι καλά να μας μαγεύεις... Φιλάκια πολλά!!! Καλό Σαββατοκύριακο!!!
ΑπάντησηΔιαγραφή...Kαλημερα..δαμασε την ψυχη σου στον Πονο..στην Απουσια..στο Φευγιο..μα ειναι ομορφα..τους αφηνεις Ελευθερους..μα δεν τους εχω..δεν τους μιλω..δεν τους μυριζω..βρες κωδικο ..μιλα τους..σ'ακουνε..μα πονα η ψυχη μου..τοσο τους Αγαπας λοιπον..να πονεσει η ψυχη απο Αγαπη..Δαμασε την..με τι ομως..με μια Προσευχη..λογια του Γεροντα..Παισιου..να σαι καλα..σε φιλω..
ΑπάντησηΔιαγραφήΣ'ευχαριστώ Μαράκι μου για τα σχολιά σου και την προσευχή...αλλά δεν συμπληρώνω κάπποιο ημερολόγιο εγώ εδώ για την προσωπική μου ζωή...ποίηση γράφω και δεν αναφέρομαι σε προσωπικά μου βιώματα...μια κανονική οικογενειακή ζωή έχω...απλά εμπνέομαι απο διάφορα...απο άλλους φίλους,άγνωστους,απο τη νύχτα απο το φεγγάρι απο τις αμμουδιές απο τ'αστέρια,απο την βροχή...αυτά...φιλιά...
ΔιαγραφήΥπέροχο το ποίημά σου και είμαι από αυτούς που καταλαβαίνουν ακριβώς τι εννοείς...
ΑπάντησηΔιαγραφήΝα είσαι καλά!
Φιλιά.
Ευχαριστώ κορ΄τσι μου..νάσαι καλά πολλά φιλάκια..
ΔιαγραφήΠολύ όμορφη ανάρτηση,μέ ωραίους στίχους,άν καί λίγο μελαγχολικοί,μού άρεσαν Καιτούλα μου!Εγώ,πάντα αισιόδοξο άτομο,καί στήν λύπη αλλά καί στήν χαρά!!!Ωραίες εικόνες καί τό τραγούδι,καταπληκτικό!!!Καλό Σ/Κ!!!Φιλάκια!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΓειά σου Δήμητρά μου σέυχαριστώ πολύ για τα γλυκά σου σχόλια!!άπειρα φιλάκια!
ΔιαγραφήΌμορφο το ποιημα σου
ΑπάντησηΔιαγραφήΦιλάκια ...
Ένα ονειρικό οδοιπορικό στα μενεξεδένια παράλια της Μικράς Ασίας, με πλούσια φωτογραφική περιήγηση, την κατάλληλη μουσική επένδυση και... μια "κοιμάμενη βασιλοπούλα" στο τέλος, σε περιμένει στην αυλίτσα μου! καλό βραδύ!
ΑπάντησηΔιαγραφήΉταν απίστευτο το οδοιπορικό σου στη Μικρά Ασία φίλε Γιάννη και με την μουσική επένδυση το απογείωσες!!
ΔιαγραφήΤέλειοι οι στίχοι σου και πολύ όμορφο το μουσικό κομμάτι που επέλεξες! Καλό βράδυ!
ΑπάντησηΔιαγραφήΣ'ευχαριστώ πολύ για τα γλυκά σου σχόλια κορίτσι μου!!
ΔιαγραφήΥπέροχο το ποίημα και τόσο ταιριαστό το τραγούδι!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΌλοι έχουμε ζήσει ανάλογους αποχωρισμούς...δεν είναι εύκολοι, αλλά αν η σχέση είναι δυνατή τη δυναμώνουν κι άλλο..
Να είσαι καλά..φιλιά πολλά και καλό Σαββατοκύριακο!
Eβαλα το τραγούδι και ταυτόχρονα διάβαζα τα λόγια σου και.. μια γλυκιά ανατριχίλα με έπιασε... Ξέρεις να ξυπνάς τις αισθήσεις μας, τα μυστικά της καρδιάς μας και άλλωτε τις αναμνήσεις μας... Έξω απ'το παράθυρό μου βλέπω ετοιμάζεται να βρέξει και διαβάζοντάς σε "έδεσε" η όλη ατμόσφαιρα. Για λίγο με ταξίδεψες και χρειαζόμουν ένα διάλειμμα. Σ'ευχαριστώ φίλη μου! Να περάσεις ένα όμορφο Σαββατοκύριακο! Σε φιλώ!
ΑπάντησηΔιαγραφήΧάρηκα πολύ Μαράκι μου που σου άρεσε και έχω να σου πω για το δικό σου blog πολλά στο δικό σου!!πάρα πολλά φιλάκια!
ΔιαγραφήΠόσο δίκιο έχεις... Δηλητήριο η απουσία με μόνο γιατρικό την ελπίδα... Ελπίδα πως εκείνος κάπως, κάποτε ίσως γυρίσει... Και ίσως πίσω τον δεχτείς...
ΑπάντησηΔιαγραφήΠολλά φιλιά, γλυκιά Kate! :)
Ευχαριστώ Chrysalis μου..πολλά πολλά φιλάκια γλυκό μου κορίτσι!καλή βδομάδα,χαρούμενη και ξένοιαστη!!
ΔιαγραφήΟμορφο ,μελαγχολικό τρυφερό ,γεμάτο με την προσμονή του ενός για τον άλλο ,η απόσταση είναι δύσκολη για τα ζευγάρια...καλή Κυριακή να έχεις φιλιά.
ΑπάντησηΔιαγραφήΣέυχαριστώ Νελλίτσα μου...πολλά φιλάκια.
ΔιαγραφήΕυχαριστώ πολύ Καίτη μου για την αφιέρωση!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΕίναι υπέροχο... αχ με άγγιξε τόσο πολύ...
και παρ' ότι είναι κατακαλόκαιρο, νιώθω μέσα μου αυτή τη μουντάδα που δείχνουν οι φωτογραφίες σου...
Δηλητήριο η απουσία! Δηλητήριο!
Σε φιλώ γλυκά! Καλό υπόλοιπο Κυριακής!!! :)
Χαίρομαι που σου άρεσε Αναστασία μου..πολλά φιλάκια!
Διαγραφή"Και το τηλέφωνο εχθρός θανάσιμος"...πόσοι έχουμε νιώσει αυτό το συναίσθημα σε κάποια φάση της ζωής μας;;Πολλοί,μην πω όλοι,έστω και μια φορά.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλή Κυριακή να έχουμε!
Ευχαριστώ και χαίρομαι που σου άρεσε.
ΔιαγραφήΒαθιά θλίψη, απορρέει μέσα από τον ποιητικό σου λόγο Kate μου!!! Δε μιλώ, δεν έχω κάτι να πω, μόνο σιωπώ κα συμπάσχω...
ΑπάντησηΔιαγραφήΜόνο ένα θα πω. Όλα μας χρειάζονται, όσο επώδυνα και να είναι. Όλα, ευχάριστα ή δυσάρεστα, μας βοηθούν να μας ανακαλύψουμε, να γίνουμε εμείς, να φτάσουμε εκεί που πρέπει.
Την αγάπη μου σου στέλνω, και μια μεγάλη αγκαλιά!!
Ευχαριστώ Ροδούλα μου για τα γλυκά σου σχόλια..ναί έχεις δίκιο!!εμπνέομαι απο τις ιστορίες των άλλων και μου βγαίνει μελαγχολία όταν οι άλλοι βιώνουν κάτι που τους στενοχωρεί..συμπάσχω κι εγώ μαζί τους!!την αγάπη μου και απο μένα και άπειρα φιλάκια..
Διαγραφήμελαγχολία.. σκέψεις.. αναμνήσεις.. Δύσκολο κάποιος να μην ταυτιστεί με το ποίημά σου..
ΑπάντησηΔιαγραφή"Και το φεγγάρι σχεδόν αμήχανο γυρίζει στ'όνειρο"..απλά υπέροχο! Καλό απόγευμα!
Σ'ευχαριστώ κορίτσι μου για τα όμορφα σχόλιά σου...χαίρομαι πολύ που σου άρεσε!
ΔιαγραφήΚαλως το αγαπημένο μου κορισάκι...αν δεν κάνω αφιέρωση στο Mayumaki μου.σεν ποιόν θα κάνω βρε ματάκια μου....δεν χρειάζεται κανένα ευχαριστώ...απλά χάρηκα πολύ που σου άρεσε καρδούλα μου...και θα χαμογελάς πάντα απο δω και πέρα...η ζωή είναι δική σου!!!φιλάκια και μεγάλη αγκαλίτσα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΠολύ δυνατό ποίημα! Και πολύ αληθινό για κάποιους... Μακάρι κανείς να μη νιώθει μόνος...
ΑπάντησηΔιαγραφήΦιλάκια πολλά, Καte μου!
Σ'ευχαριστώ Αναστασία μου μέσα απο την καρδιά μου για τα γλυκά πάντα σχόλιά σου!κι απο μένα φιλιά!
ΔιαγραφήΠάει καιρός που διαβάζοντας ένα τόσο όμορφο ποίημα θα δάκρυζα, θα υπέφερα αλλά θα το διάβαζα ξανά και ξανά για να υποφέρω πιο πολύ!!!!!! Όταν νιώθεις τόσο δυνατή τη μοναξιά και τη νοσταλγία, ακόμα και ο αβάσταχτος πόνος των αναμνήσεων μοιάζει με γιατρικό!!!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΦιλιά
Χαίρομαι πολύ Φιλία μου που σε άγγιξε το ποιημά μου..φιλάκια.
ΔιαγραφήΌταν πονάμε, όταν οι σκέψεις μας αγωνιούν να βρουν διέξοδο, όταν η ανάγκη μας να εκφράσουμε τα συναισθήματα μας είναι κορεσμένη, έρχεται η κατάλληλη στιγμή που γράφονται τέτοιοι στίχοι!
ΑπάντησηΔιαγραφήΌλοι έχουμε κλάψει, όλοι έχουμε πονέσει, όλοι έχουμε ταυτιστεί, με ένα τραγούδι, μ'ένα στοίχο!
Πολύ ωραίο Κατερίνα μου!
Φιλιά πολλά!
Ευχαριστώ Ανθή μου για τα γλυκά σου σχόλια..πολλά φιλιά κι απο μένα!
Διαγραφήκουκλα να εισαι καλα μου αλλαξες την ψυχολογια
ΑπάντησηΔιαγραφήΕυχαριστώ πολύ νάσαι καλά!
Διαγραφήδύσκολες οι απουσίες.. αλλά δεν πρέπει να υπάρχει η απόγνωση... νασαι καλά !
ΑπάντησηΔιαγραφήΣ'ευχαριστώ Παρασκευή μου νάσαι καλά!
ΔιαγραφήΓοητευτικό και μελαγχολικό το ποίημα σου επενδυμένο με την κατάλληλη μουσική, μας έδωσε ελπίδες.
ΑπάντησηΔιαγραφήΧαιρομαι πολύ που σε άγγιξε το ποιήμά μου!
ΔιαγραφήΟ άνθρωπος δεν είναι ταγμένος να ζει μόνος. Σου εύχομαι λοιπόν, Kate, εύχομαι και σε όλους τους μοναχικούς φίλους να ζεσταθεί το διπλανό μαξιλάρι, να γίνει αγάπη και συντροφικότητα η μοναξιά, χαμόγελο η θλίψη. Και να γραφούν επιτέλους τα τόσο σπάνια χαρούμενα ποιήματα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΣ'ευχαριστώ για το σχόλιό σου αγαπητέ Τόλη...συμφωνώ μαζί σου για τα χαρούμενα ποιηματα..όμως ο ποιητής εμπνέεται απο το περιβάλλον του τον ψυχισμότου απο την φύση και απο τον περίγυρό του..όταν γύρω υπάρχει μελαγχολία επηρεάζεται απο αυτήν...τα μεγαλύτερα αριστουργήματα εξ'άλλου της Παγκόσμιας Λογοτεχνίας και εννοείται και της Ελληνικής έχουν γραφτεί μετά από στενάχωρα γεγονότα η και απο ευάλωτο ψυχισμό και έμπνευση της στιγμής..
ΔιαγραφήΚαλημέρα σας αγαπητοί μας φίλοι..
ΑπάντησηΔιαγραφήΠρώτον βρήκα δύο σχόλια σας να
έχουν πάει για άγνωστο λόγο στα
ανεπιθύμητα!!!!
Δέν υπάρχουν άλλα.
Χαιρόμαστε που συστηνόμαστε επί τέλους!!!
Η ανάρτηση αυτή την έκανε η Μαριέτα.
Η αδελφή μου ήταν χρόνια στην όμορφη
Κέρκυρα και όπως καταλαβαίνετε την
έμαθα απέξω και ακόμα καλύτερα με
την σύζυγο μου Μαριέτα την ..εξερευνήσαμε πολύ..μέχρι τους Παξούς φτάσαμε..
Ο Πατέρας μου και η μητέρα μου από
την Πρώτη Σερρών και εγώ μόλις ένα
χρονών μετακομίσαμε μόνιμα στη Θάσο
όπου και το..πατρικό μου.
Η Μαριέτα γεννήθηκε και είναι
Θεσσαλονικιά ο πεθερός μου από την
Πόλη και η πεθερά μου από την Σμύρνη.
Την Ελλάδα μας την αγαπάμε και την
έχουμε ..οργώσει από Β-Ν και Α.Δ
Παύλος -Μαριέτα
Ενα υπέροχο κοκταίηλ καταγωγής έχετε φίλοι μου...θα τα πούμε και στο blog σας..εγώ πάντως ενθουσιάστηκα με την ανάρτησή σας για την Κέρκυρα και την Ζάκυνθο...
ΔιαγραφήΜια έκπληξη σε περιμένει στο σπιτάκι μου, ελπίζω να σου αρέσει.. επίσης, για το θέμα των σχολιών που χάνονται που με ρωτούσες σου είχα στείλει email χτες γύρω στο μεσημέρι
ΑπάντησηΔιαγραφήhttp://delfinaki-sunset.blogspot.com/2013/07/blog-post_10.html
Ευχαριστώ για την πρόσκληση Δελφινάκι μου...Mail δεν πήρα!θα το ξανακοιτάξω όμως..
ΔιαγραφήΚαλή μου Καίτη , λίγο καιρό σε γνωρίζω εσένα και το μπλογκοσπιτάκι σου , αλλά μου βγάζετε μια ευαισθησία, τρυφερότητα, ρομαντισμό...δε το λεω για να το πω , αυτό νοιώθω κάθε φορά... σ ευχαριστώ για το όμορφο σου σχόλιο και τα καλά σου λόγια ,την αγάπη και την στήριξη...
Διαγραφήμε συγκίνησε το σχόλιο σου
δεν είμαι και τόσο σπουδαίος άνθρωπος ,ούτε έχω τόσα καλά...
όσο για το θέμα που επιλέγω να ζωγραφίσω , σκέφτηκα να συνδυάσω την αγαπημένη μου ζωγραφική με τα εικονάκια/σήματα των μπλοκ σας..
η αλήθεια σε σένα δεν ήξερα τι να σχεδιάσω, μιας και είχες το σκυλάκι στο προφίλ σου....σε κάποια σχόλια που έγραψες σε άλλα μπλοκς κάπου ανέφερες ότι έχεις αδυναμία στις πεταλούδες και αμέσως μόλις το είδα σκέφτηκα να σχεδιάσω μια πεταλούδα
χαίρομαι που σου άρεσε η ταπεινή μου ζωγραφιούλα
φιλούθκια
υγ-όσο για το εμαιλ δεν ξέρω γιατί δεν το έλαβες, εμένα μου έδειξε ότι στάληκε κανονικά ,ούτε επιστράφηκε πίσω σε μένα...
Αγαπητή Kate, μου ζήτησες να σου απαντήσω. Τι να σου πω; Δεν έχω λόγια για να σε ευχαριστήσω. Οι λέξεις σου με γέμισαν χαρά και πίστη. Σε υπέρευχαριστώ για τα καλά σου λόγια.
ΑπάντησηΔιαγραφήΓλυκέ μου Χρυσόστομε μη μ'ευχαριστείς...την αλήθεια σου είπα...έχεις μεγάλο ταλέντο και εύχομαι να γίνεις ένας σπουδαίος συγγραφέας της νέας γενιάς γιατί το αξίζεις..
ΔιαγραφήΙδιαίτερο το παλατάκι σου, όμορφο και ζεστό!!! Πραγματικά κατάθεση ψυχής! Χαίρομαι που σε γνωρίζω...
ΑπάντησηΔιαγραφήΓεια σου και πάλι. Σε ευχαριστώ και πάλι. Χωρίς συζήτηση με άγγιξε βαθιά το ποίημα σου. Από εκεί και πέρα σχετικά με το σχόλιο σου. Όπως θα είδες ο τίτλος ήταν με ερωτηματικό. " Φυγείν αδύνατο;". Στ αλήθεια δεν μπορούμε να ξεφύγουμε από τη μοίρα μας; Ποιος την ορίζει στο κάτω κάτω αν όχι εμείς οι ίδιοι;Η ψυχή και η θέληση του ανθρώπου πιστεύω ότι είναι ικανές για να ξεπεράσουν τα γραμμένα. Πάντως συμφωνώ σε αυτά που έγραψες περί καλοσύνης. Να σαι καλά και σε ευχαριστώ για το ενδιαφέρον που δείχνεις για τα γραπτά μου.
ΑπάντησηΔιαγραφήΜΕ ΠΟΝΕΣΑΝ ΟΙ ΣΤΟΙΧΟΙ ΣΟΥ ΚΑΤΕΡΙΝΑ ΜΟΥ!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΣΑΝ ΑΙΣΙΟΔΟΞΟ ΑΤΟΜΟ, ΘΕΛΩ ΝΑ ΒΛΕΠΩ ΤΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ ΡΟΔΙΝΑ!!
ΑΦΗΝΩ ΠΙΣΩ ΟΣΑ ΜΕ ΠΟΝΑΝΕ!!!
ΝΑ ΕΙΣΑΙ ΚΑΛΑ!!!!
ΠΟΛΛΑ ΦΙΛΙΑ!
Πολύ όμορφο, αν και πονεμένο, και πολύ νοσταλγικό. Θάθελα να του πάρω την Απόγνωση και να φυτέψω εκεί μια δυνατή Ελπίδα. Η ίδια η Αγάπη είναι ικανή να πάρει μακρυά όλο τ άσχημα γιατί χρειάζεται όλη την ..επικράτεια.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλώς σε βρήκα στο μπλογκοσπιτάκι σου Kate! Τι υπέροχη ανάρτηση είναι αυτή! Το ποίημά σου καταπληκτικό, με πήγε κάποιους μήνες πίσω.. δύσκολη η απόσταση, μα ακόμα πιο δύσκολο να μην καταφέρεις να έχεις κάτι που ποθούσες πολύ..
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλή συνέχεια με τα ποιήματα και θα τα λέμε, αν το θέλεις και εσύ! Καλό απόγευμα!