Δευτέρα 4 Νοεμβρίου 2013

ΦΟΒΑΜΑΙ ΜΗΠΩΣ ΔΕΝ Σ'ΟΝΕΙΡΕΥΤΩ ΑΠΟΨΕ..


Φοβάμαι μήπως  δεν σ'ονειρευτώ απόψε..
μήπως  δε σε δω έστω για λίγο..
στα όνειρα..
όπως τότε..
όπως παλιά..
τόσο πίσω..
στα θρανία της εφηβείας μου..
Τότε που μου 'κλεινες το μάτι
όταν οι ζαβολιές μου εισέβαλαν στα όνειρά σου..
Τότε που χόρευαν οι στίχοι μου
στους χτύπους της καρδιάς σου..
όπως τότε..
Τότε που ο ήλιος φώτιζε
ακόμα και το σκοτάδι της νύχτας μου..
Τότε που τ' αστέρια σεργιάνιζαν στ'ανοιχτά παράθυρα..
που έμεναν ανοιχτά για να χαζεύουμε την ανοιξιάτικη βροχούλα..
που οι σιωπές αλώνιζαν στις σκιές..
Φοβάμαι μήπως ξεχάσω τ' όνειρο σαν ξυπνήσω..
Στο όνειρο που επαναλαμβάνεται
τις νύχτες με το φεγγαρόφωτο..
τις νύχτες που η θάλασσα αναπολεί το παρελθόν της..
και τα κύματα γαληνεύουν για να κοιμηθούν..
Πόσο ποθώ να σ'ονειρευτώ απόψε..
να μπαίνεις σαν τον κλέφτη
στα παραμύθια των ονείρων μου..
να γίνεσαι ο Ρωμαίος μου
κι εγώ ν' αγωνιώ να σε ξυπνήσω..
να σε ξυπνήσω να επιστρέψουμε ξανά στο σχολείο..
Εκεί..
στο θρανίο με τ'αρχικά μας..
με χαραγμένα τα σύμβολα της νιότης..
Εκεί να επιστρέψουμε..
σαν τότε..
τόσο πίσω..
 που με κρατούσες σφιχτά απ΄το χέρι
σαν τρέχαμε που χτύπαγε το κουδούνι..
με την μαθητική μας τσάντα να φυλάει μαζί και τα όνειρα..
τότε που η τσιχλόφουσκα έσκαγε μαζί με το φιλί..
τότε που ζωγραφίζαμε στα τζιν μας το σήμα της ειρήνης..
τότε που ο Ντίλαν έπαιζε τη μουσική του
στα νεανικά μας Σαββατόδραδα..
τότε που ξέφρενα χορεύαμε με το Γκρήζ..
Έλα μαζί μου στ'όνειρο απόψε..
περπάτησε στα σύννεφα της προσμονής
και βάλε πάλι στην τσέπη σου τα γαλάζια γράμματα..
τα θέλω πίσω..
ξανά να τα δω..
να τα μυρίσω..
έστω για λίγο.
πες ναι στο φεγγάρι που περιμένει κι αυτό την επιστροφή σου..
Ή γίνε εσύ πανσέληνος..
Ακέραιη..
Αληθινή..
Και με υπόσταση..(By Kate)


ΤΟ ΜΟΥΣΙΚΟ ΚΟΜΜΑΤΙ ''LOVE STORY''  ΕΡΜΗΝΕΥΕΙ Η TAYLOR SWIFT .
ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΦΙΛΟΙ ΜΟΥ ΓΙΑ ΤΟ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝ ΣΑΣ ΤΑ ΣΧΟΛΙΑ ΣΑΣ ΚΑΙ ΤΑ MAIL ΣΑΣ
ΟΛΕΣ ΑΥΤΕΣ ΤΙΣ ΜΕΡΕΣ ΠΟΥ ΚΑΠΟΙΕΣ ΗΜΙΚΡΑΝΙΕΣ ΜΕ ΚΡΑΤΗΣΑΝ ΜΑΚΡΙΑ ΑΠΟ ΤΟΝ ΥΠΟΛΟΓΙΣΤΗ ΜΟΥ..ΕΙΜΑΙ ΚΑΛΥΤΕΡΑ ΚΑΙ ΘΑ ΣΑΣ ΕΠΙΣΚΕΦΤΩ ΟΛΟΥΣ ΤΟ ΣΥΝΤΟΜΟΤΕΡΟ..ΟΛΟΙ ΜΟΥ ΛΕΙΨΑΤΕ..ΓΙΑΤΙ ΕΙΣΤΕ ΠΟΛΥ ΞΕΧΩΡΙΣΤΟΙ ΓΙΑ ΜΕΝΑ..


Πέμπτη 17 Οκτωβρίου 2013

ΒΡΩΜΙΚΕΣ ΨΥΧΕΣ..

ΑΓΑΠΗΜΕΝΟΙ ΜΟΥ ΦΙΛΟΙ ΘΑ ΛΕΙΨΩ ΓΙΑ ΚΑΠΟΙΟ ΔΙΑΣΤΗΜΑ..
ΓΙΑ ΠΟΛΥ ΛΙΓΟ..
ΣΑΣ ΑΦΗΝΩ ΚΑΤΙ ΚΑΙΝΟΥΡΙΟ ΜΟΥ..
ΕΩΣ ΤΟΤΕ ΝΑ ΠΕΡΝΑΤΕ ΚΑΛΑ..

ΟΤΑΝ ΧΑΝΕΤΑΙ Η ΑΝΘΡΩΠΙΑ ΚΑΙ Η ΣΥΜΠΟΝΙΑ..
ΟΤΑΝ ΚΥΡΙΑΡΧΕΙ Η ΔΙΑΦΘΟΡΑ ΚΑΙ Η ΑΔΙΑΛΛΑΞΙΑ..
ΤΟΤΕ ΣΚΕΦΤΕΣΑΙ ΟΤΙ ΚΑΠΟΙΕΣ ΨΥΧΕΣ ΕΙΝΑΙ ΒΡΩΜΙΚΕΣ..



Απελπισία απομόνωσης..
Δάκρυ απόγνωσης..
Μνήμη καθαρή..
Ψυχές βρώμικες από λόγια..
Λόγια..
Λόγια πέτρινα..
Φωνές που μαστίζουν το πρόσωπο..
Μήτε ίχνος ανθρωπιάς..
Απελπισία..
Ο Σοπέν σε νότες διαφθοράς
κι ούτε λόγος γι αγάπη..
Τα πλήκτρα μοιάζουν με σκήπτρα..
Σκήπτρα που χάθηκαν στην αδιαλλαξία..
Ψυχές βρώμικες..
Σκοτεινές..
Η ελπίδα σε τέλμα..
Βουλιάζω.
Χάνομαι..
Κι η αγάπη..
μοιάζει μακρινή θύμηση
παιδικού ονείρου
που το γκρέμισε η ωριμότητα..(By Kate)


ΟΙ ΕΙΚΟΝΕΣ ΕΙΝΑΙ ΑΠΟ ΤΟ PHOTOBUCKET.
ΣΤΟ ΜΟΥΣΙΚΟ ΚΟΜΜΑΤΙ ''MEMORIES'' ΤΟ GROUP  WITHIN TEMPTATION.
ΜΗΝ ΑΝΗΣΥΧΕΙΤΕ ΑΓΑΠΗΜΕΝΟΙ ΜΟΥ ΦΙΛΟΙ.. ΕΙΜΑΙ ΚΑΛΑ..ΘΑ ΕΠΙΣΤΡΕΨΩ ΣΕ ΛΙΓΟ ΚΑΙΡΟ..ΟΙ ΣΤΙΧΟΙ ΔΕΝ ΑΦΟΡΟΥΝ ΤΗΝ ΠΡΟΣΩΠΙΚΗ ΜΟΥ ΖΩΗ ΑΛΛΑ ΤΙΣ ΑΝΗΣΥΧΙΕΣ ΜΟΥ ΓΙΑ ΤΗΝ ΔΙΑΦΘΟΡΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΔΙΑΛΛΑΞΙΑ ΑΠΟ ΜΕΡΙΚΟΥΣ ΣΤΗ ΧΩΡΑ ΜΑΣ...
ΣΑΣ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΦΙΛΟΙ ΜΟΥ.. 

Παρασκευή 11 Οκτωβρίου 2013

ΗΛΙΟΣ ΕΞΟΡΙΣΤΟΣ..


 Ο παλμογράφος πάνω στο τραπέζι..
καταγράφει τις αισθήσεις..
μετράει τα συναισθήματα..
αφουγκράζεται τις σιωπές..
Κι ένας ήλιος εξόριστος
μέσα στα σύννεφα ακούει τις κραυγές..
Απατημένος από τη λάμψη του
περιπλανιέται σε χώρες άγνωστες..
σε χώρες μακρινές..
Ο παλμογράφος πάνω στο τραπέζι..
καταγράφει την λαιμαργία.
την απληστία..
για περισσότερα..
για όλο και περισσότερα..
Υπεροψία για τα υπάρχοντα..
Εγωισμός μπροστά στην ύλη..
Διέγερση..
Κι ένας ήλιος εξόριστος
διωγμένος απ΄τη χώρα του
μετράει τις πληγές..
Ο παλμογράφος πάνω στο τραπέζι..
Καταγράφει τις κινήσεις..
μετράει τη ματαιοδοξία..
τη συνείδηση που την σκότωσε ο χρόνος..
Αποστροφή..
αποστροφή κι απέχθεια..
Ήλιος εξόριστος..
κυνηγημένος απ΄τα σκοτάδια του
περιπλανιέται στα σύννεφα..
σε χώρες άγνωστες..
σε χώρες εχθρικές..
Και το ρολόι πήγε μπροστά
άλλη μια ώρα..(By Kate)













Κυριακή 6 Οκτωβρίου 2013

ΕΚΤΑΚΤΟ-ΕΠΕΙΓΟΝ

ΒΟΗΘΗΣΤΕ ΕΝΑ ΑΓΓΕΛΟΥΔΙ ΝΑ ΒΡΕΙ ΤΟ ΦΩΣ ΤΟΥ

της Στέλλας Μεϊμάρη

Υπάρχουν κάποια παιδάκια που αντί να παίζουν ξέγνοιαστα, αναγκάζονται να γνωρίσουν από πολύ μικρά το σκληρό πρόσωπο της ζωής, μπανοβγαίνοντας σε ψυχρά δωμάτια νοσοκομείων και χειρουργείων.

Ένα από αυτά τα παιδάκια είναι και η Παρασκευή-Ευφραιμία Θεοδώρου. Η πεντάχρονη μικρούλα δεν μπορεί ούτε να δει, ούτε να μιλήσει, ούτε να περπατήσει.

Ο λόγος; Ανά πάσα στιγμή μπορεί να υποστεί αποκόλληση του αμφιβληστροειδούς.

To κοριτσάκι, σε ηλικία μόλις έξι μηνών, υποβλήθηκε στην πρώτη του εγχείρηση στο Γενικό Νοσοκομείο «Γεννηματάς», παρότι, όπως λέει χαρακτηριστικά στο «Αγιορείτικο Βήμα» ο πατέρας του, κ. Απόστολος Θεοδώρου, οι γιατροί είχαν δηλώσει εξαρχής ότι «πρέπει να σταματήσει να κάνει πειράματα στην Ελλάδα, καθώς δεν θα υπάρξει αποτέλεσμα».

Και όντως, η εγχείρηση δεν έφερε κανένα απολύτως αποτέλεσμα. Αντίθετα, η μικρούλα υπέστη καθολική αποκόλληση του αμφιβληστροειδούς και έπρεπε να μεταβεί επειγόντως στο εξωτερικό.

Η μόνη λύση, λοιπόν, ήταν να μεταφερθεί η Παρασκευούλα στην Αμερική, στο εξειδικευμένο Children’s Hospital of Los Angeles - Doheny Retina Institute, το οποίο διευθύνει ο Thomas Lee, MD, ειδικός στις σύνθετες διαταραχές του αμφιβληστροειδούς παιδιών.

Και παρότι τα έξοδα για την οικογένεια ήταν υπέρογκα, την άνοιξη του 2009 η Παρασκευή κατάφερε να ταξιδέψει μέχρι το συγκεκριμένο νοσοκομείο του Λος Άντζελες και να υποβληθεί σε χειρουργική επέμβαση και στα δυο της μάτια.

«Η χαρά μας ήταν ανέλπιστη. Η μικρή τους πρώτους μήνες έδειχνε σημάδια βελτίωσης, έβλεπε, αντιλαμβανόταν το φως, τον ήλιο. Ξαφνικά όμως υπέστη ξανά αποκόλληση», μας λέει ο κ. Θεοδώρου.

Κανείς γονιός, όμως, δεν θα εγκατέλειπε τόσο εύκολα την ελπίδα να ζήσει το παιδί του μια κανονική ζωή. Να δει, να μιλήσει, να περπατήσει, να μπορέσει να παίξει με τα υπόλοιπα παιδιά της ηλικίας του. Έτσι, λοιπόν, η οικογένεια Θεοδώρου παλεύει να βρει και πάλι τα χρήματα από την αρχή για να μπορέσει να ταξιδέψει ξανά το μικρό αγγελούδι στην Αμερική.

Τα έξοδα, βέβαια, για την οικογένεια της μικρής Παρασκευούλας δεν σταματάνε εδώ. Το παιδί πάσχει από οστεοπόρωση σοβαρού βαθμού, που μπορεί να του προκαλέσει κατάγματα.

Ευτυχώς, το κόστος αυτών των φαρμάκων τα καλύπτει η Πρόνοια. Ωστόσο, για την εγχείρηση εκτός Ελλάδας το υπουργείο Υγείας καλύπτει μόλις το 1/3 των εξόδων.

«Το ποσό είναι μεγάλο. Την προηγούμενη φορά για 33 μέρες που μείναμε στην Αμερική, πληρώσαμε 105.000 ευρώ. Και τώρα κανείς δεν ξέρει πάλι πόσο θα χρειαστεί να παραμείνουμε εκεί. Θέλουμε να θεραπευτεί οριστικά η Παρασκευούλα μας αυτή τη φορά και να βρούμε λύση και για την οστεοπόρωση. Μόλις βρεθούν τα χρήματα θα φύγουμε αμέσως για την Αμερική», τονίζει, γεμάτος αγωνία, ο πατέρας.

Για τους ελάχιστους δύσπιστους, σας παραθέτουμε παρακάτω όλα τα ιατρικά έγγραφα που διαβεβαιώνουν για την πάθηση του παιδιού και την ανάγκη μεταφοράς του στο εξωτερικό για να εγχειριστεί.

Ας βοηθήσουμε όλοι μαζί την μικρή Παρασκευούλα στη μεγάλη αυτή μάχη που δίνει από τη στιγμή που γεννήθηκε. Και ας μη σταθούν εμπόδιο τα χρήματα μπροστά στη ζωή και την υγεία μιας αθώας ψυχούλας.

Με τις ευχές και την αγάπη μας να πάει το συντομότερο Αμερική και να γυρίσει πίσω γερή και δυνατή.

Όποιος θέλει να λάβει μέρος στον αγώνα σωτηρίας της τετράχρονης Παρασκευής, μπορεί να επικοινωνήσει με τον Απόστολο Θεοδώρου στο 6979724915 και 6942216572

Όποιος μπορεί να συνεισφέρει, ο λογαριασμός της οικογένειας είναι:

Απόστολος Θεοδώρου
ΕΘΝΙΚΗ ΤΡΑΠΕΖΑ
ΑΡ. λΟΓΑΡΙΑΣΜΟΥ: 733/625364-40
ΙΒΑΝ: GR4301107330000073362536440

επίσης

Απόστολος Θεοδώρου
ALPHA TΑΜΙΕΥΤΗΡΙΟ
ΑΡ. ΛΟΓΑΡΙΑΣΜΟΥ: 133-002101-280728
ΙΒΑΝ: GR13 0140 1330 1330 0210 1280 728






Πηγή: http://www.panoramapress.gr/

Πηγή: http://www.agioritikovima.gr/

Read more: http://www.osiaefxi.com/2013/10/blog-post_6.html#ixzz2gv0igs5r


Τρίτη 1 Οκτωβρίου 2013

ΞΥΠΝΗΣΕ ΜΕ ΟΤΑΝ ΟΛΑ ΘΑ ΕΧΟΥΝ ΤΕΛΕΙΩΣΕΙ..

Ξύπνησέ με όταν όλα θα έχουν τελειώσει..
όταν σταματήσουν κι οι τελευταίες κραυγές στην πλατεία..
όταν το σκοτάδι θα δίνει τη θέση του στο φως..
όταν η λίμνη δεν θάναι πια παγωμένη..
Ξυπνησέ με όταν όλα θα έχουν γαληνέψει..
τότε που ο μικρόκοσμος δεν θ' ανασαίνει αθλιότητα..
τότε που το τραμ θα έρχεται στην ώρα του..
τότε που θ' ακούγονται και οι σιωπές..
Ξύπνησέ με όταν όλα θα' ναι πιο απλά..
όταν τα σύννεφα θα περπατάνε στη θάλασσα..
Τότε που ο ήλιος θα φορέσει το καινούριο του φόρεμα..
και θα είναι τόσο δυνατός που θα πονάνε τα μάτια..
Ξύπνησέ με όταν όλα τελειώσουν..
Τότε που το φεγγάρι
θα στέλνει την
νέα του πανσέληνο στη χώρα μου..
Τότε που τίποτα δεν θα της προκαλεί πόνο..
Τότε που ο πηγαιμός για την Ιθάκη
θα είναι πιο ορατός..
Τότε μόνο ξύπνησέ με..
όταν όλα τελειώσουν..
Μόνο τότε..(By Kate)
 



ΟΙ ΕΙΚΟΝΕΣ ΕΙΝΑΙ ΑΠΟ ΤΟ PHOTOBUCKET.
ΤΟ ΜΟΥΣΙΚΟ ΚΟΜΜΑΤΙ'' WAKE ME UP''  -  AVICII..

ΤΟ ΑΦΙΕΡΩΝΩ ΣΤΟΝ ΑΓΑΠΗΜΕΝΟ ΜΟΥ ΦΙΛΟ ΝΙΚΟΛΑ(ΑΝΤΙΘΕΤΟΙ ΚΟΣΜΟΙ). ΚΑΙ ΣΤΟΝ ΦΙΛΟ ΜΟΥ  ΑΝΤ'ΑΥΤΟΥ(ΑΝΤ'ΑΥΤΟΥ) ΕΙΝΑΙ ΕΚΕΙΝΟΙ  ΠΟΥ ΜΕ ΕΝΕΠΝΕΥΣΑΝ  ΝΑ ΤΟ ΓΡΑΨΩ..ΑΠΟ ΜΙΑ ΕΙΚΟΝΑ, Η ΜΙΑ ΤΟΥΣ ΣΚΕΨΗ,Η ΜΙΑ ΤΟΥΣ ΛΕΞΗ..ΔΕΝ ΞΕΡΩ ΑΚΡΙΒΩΣ ΝΑ ΣΑΣ ΠΩ..ΙΣΩΣ ΕΠΕΙΔΗ ΕΧΩ ΤΗΝ ΑΙΣΘΗΣΗ ΟΤΙ  ΘΕΛΟΥΝ ΑΥΤΟΝ
ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΟ..

ΕΙΝΑΙ ΓΡΑΜΜΕΝΟ ΒΕΒΑΙΑ ΜΕ ΤΟΝΟ ΑΠΟΓΟΗΤΕΥΣΗΣ,
ΑΛΛΑ ΟΧΙ ΔΙΚΗΣ ΜΟΥ ΠΡΟΣΩΠΙΚΗΣ ΘΕΣΗΣ..
ΗΤΑΝ ΕΜΠΝΕΥΣΗ ΤΗΣ ΣΤΙΓΜΗΣ..
ΔΕΝ ΠΡΟΤΡΕΠΕΙ ΣΕ  ΕΦΗΣΥΧΑΣΜΟ..
ΕΙΝΑΙ ΓΡΑΜΜΕΝΟ ΜΕ ΚΥΡΙΟ ΣΥΣΤΑΤΙΚΟ ΤΟΥ 
ΤΟ ΠΟΣΟ ΠΟΛΥ ΘΑ ΗΘΕΛΑ Ο ΚΟΣΜΟΣ ΝΑ ΗΤΑΝ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΟΣ..
ΑΥΤΟΝ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΠΟΥ ΟΛΟΙ ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ ΤΟΝ ΑΛΛΑΞΟΥΜΕ..
ΜΕ ΘΥΣΙΕΣ..ΜΕ ΑΓΩΝΑ..ΜΕ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ ΚΑΙ ΜΕ ΣΥΜΠΟΡΕΥΣΗ..
ΚΑΙ ΜΕ ΣΗΜΑΙΑ ΤΗΝ ΕΛΠΙΔΑ ΓΙΑ ΕΝΑ ΚΑΛΥΤΕΡΟ ''ΑΥΡΙΟ''..

Δευτέρα 30 Σεπτεμβρίου 2013

ΒΡΑΒΕΙΑΚΙΑ ΜΕΤΑ ΜΟΥΣΙΚΗΣ..

Το παραπάνω βραβειάκι το παρέλαβα σε σύνολο 7 φορές τις μέρες που πέρασαν από 7 ιστολόγια φίλων bloggers-αν ξέχασα κάποιον να με συγχωρέσει-και θέλω να τους ευχαριστήσω μέσα απ'την καρδιά μου .για την τιμή που μου έκαναν.Στους δύσκολους καιρούς που βιώνουμε σαν πολίτες αυτής της χώρας τα βραβειάκια αυτά είναι ένα χαμόγελο στην γκρίζα καθημερινότητά μας.'Οταν ξεκίνησα το ιστολόγιό μου μου είχαν φανεί λίγο περίεργα τα βραβεία με την έννοια ότι δεν νιώθω ότι κάνω κάτι σημαντικό..απλά καταθέτω τις σκέψεις μου και τα όνειρά μου σε ποιήματα στο χαρτί..όταν πέρασε ο καιρός και σας γνώρισα διαπίστωσα ότι ο καθένας από εσάς ξεχωριστά μου προσφέρει και ένα διαφορετικό χαμόγελο μέσα από την επικοινωνία που έχουμε..μου δίνετε πολλά χωρίς ίσως να το νιώθετε..μπαίνω σε άλλους κόσμους και ταξιδεύω μαγευτικά μέσα από τα blog σας...μου αρέσει που είμαστε κοντά και στις χαρές και στις"μαύρες"μας..που τείνει το χέρι ο ένας στον άλλον..που λέμε μια γλυκιά κουβέντα μεταξύ μας και σκεφτόμαστε ο ένας τον άλλον..έτσι λειτουργεί η γειτονιά μας..με δημιουργία,ποιότητα με ξενοιασιά με χαλάρωση και με φιλική διάθεση..γιαυτό και τα βραβεία τώρα τα βλέπω διαφορετικά..σαν να σας βλέπω να μου χαμογελάτε....
ΟΙ φίλοι που μου χάρισαν το παραπάνω βραβείο είναι οι :
1.ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ-ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑ( ΠΑΥΛΟΣ-ΜΑΡΙΕΤΑ)
2.ΚΑΤ'ΑΛΗΘΕΙΑΝ( ΓΙΑΝΝΗΣ ΔΑΝΔΟΥΛΑΚΗΣ)
3.ΑΝΤΙΘΕΤΟΙ ΚΟΣΜΟΙ( ΝΙΚΟΛΑΣ)
4.ΑΝΤ'ΑΥΤΟΥ(ΝΙΚΟΣ)
5.ABY'S CRAFT(ABY)
6.NASIA'S BLOG(ΝΑΣΙΑ)
7.BASILIKI'S ART.(ΒΑΣΙΛΙΚΟΥΛΑ)
ΣΑΣ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΦΙΛΟΙ ΜΟΥ..

ΑΥΤΟ ΤΟ ΒΡΑΒΕΙΑΚΙ ΕΧΕΙ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΚΑΝΟΝΕΣ ΤΟΥ..
1.Πρέπει να ευχαριστήσουμε αυτόν που μας το χάρισε.
2.Πρέπει να απαντήσουμε στις ερωτήσεις που μας δόθηκαν.
3.Πρέπει να βραβεύσουμε άλλα blogs.
4.Πρέπει να ακολουθήσουμε τα blogs που μας βράβευσαν.


ΑΦΟΥ ΕΥΧΑΡΙΣΤΗΣΑ ΤΟΥΣ ΦΙΛΟΥΣ ΜΟΥ, ΣΕΙΡΑ ΕΧΟΥΝ ΟΙ ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ..

1.ΤΟ ΑΓΑΠΗΜΕΝΟ ΜΟΥ ΦΑΓΗΤΟ ΕΙΝΑΙ:
    ΜΟΥΣΑΚΑΣ,ΚΑΡΜΠΟΝΑΡΑ,ΚΑΙ ΜΠΡΟΚΟΛΟ ΣΕ ΟΛΕΣ ΤΟΥ ΤΙΣ ΜΟΡΦΕΣ..

2.ΤΙ ΔΕΝ ΜΟΥ ΑΡΕΣΕΙ ΣΤΟΥΣ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ;
    Η ΥΠΟΚΡΙΣΙΑ,ΤΟ ΨΕΜΑ,Η ΑΛΑΖΟΝΕΙΑ,Η ΑΧΑΡΙΣΤΙΑ,Ο ΦΘΟΝΟΣ,Η ΑΘΛΙΑ ΜΕΤΑΧΕΙΡΙΣΗ ΑΠΟ ΑΝΘΡΩΠΟ ΣΕ ΑΝΘΡΩΠΟ,Η ΕΛΛΕΙΨΗ ΣΕΒΑΣΜΟΥ,Η ΒΙΑΙΗ ΣΥΜΠΕΡΙΦΟΡΑ ΣΤΟΝ ΑΝΘΡΩΠΟ ΚΑΙ ΣΤΑ ΖΩΑ,Η ΚΑΧΥΠΟΨΙΑ ΚΑΙ Η ΜΙΖΕΡΙΑ..

3.ΜΟΥ ΑΡΕΣΕΙ ΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΠΟΥ ΚΑΝΩ ΠΑΡΕΑ ΝΑ ΕΙΝΑΙ:
 ΕΙΛΙΚΡΙΝΕΙΣ,ΜΕ ΑΝΟΙΧΤΑ ΜΥΑΛΑ,ΜΕ ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑΤΑ ΚΑΙ ΝΑ ΜΕ ΑΝΕΧΟΝΤΑΙ ΟΠΩΣ ΕΙΜΑΙ.

 4.ΜΕ ΗΡΕΜΕΙ:
Η ΜΟΥΣΙΚΗ,Ο ΣΚΥΛΟΣ ΜΟΥ Η CYNDIE,ΜΙΑ ΕΚΔΡΟΜΟΥΛΑ,ΕΝΑ ΤΑΞΙΔΑΚΙ,ΜΙΑ ΒΟΛΤΑ ΣΤΗ ΦΥΣΗ, ΤΟ ΘΕΑΤΡΟ, ΚΙ ΕΝΑΣ ΚΑΦΕΣ ΜΕ ΤΟΥΣ ΦΙΛΟΥΣ ΜΟΥ..

5.ΑΓΑΠΩ:
  ΤΗΝ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ ΜΟΥ,ΤΟ ΣΚΥΛΑΚΙ ΜΟΥ,ΤΟΥΣ ΠΑΠΑΓΑΛΟΥΣ ΜΟΥ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΚΟΛΛΗΤΟΥΣ ΜΟΥ.

6.ΜΕ ΝΕΥΡΙΑΖΕΙ:
ΟΤΙ ΚΑΠΟΙΟΙ ΞΕΧΑΣΑΝ ΟΤΙ ΕΙΝΑΙ ΕΛΛΗΝΕΣ.

7.ΤΙ ΔΕΝ ΑΠΟΧΩΡΙΖΟΜΑΙ ΠΟΤΕ:
ΤΟΝ ΣΚΥΛΟ ΜΟΥ,ΤΟ ΚΙΝΗΤΟ ΜΟΥ ΚΑΙ ΤΑ ΧΑΡΤΙΑ ΜΟΥ.

8.ΟΤΑΝ ΗΜΟΥΝ ΜΙΚΡΗ ΧΑΖΕΥΑ ΣΥΣΤΗΜΑΤΙΚΑ ΑΦΙΣΕΣ.
    ΧΑΖΕΥΑ ΤΙΣ ΑΦΙΣΕΣ ΑΠΟ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΙΚΕΣ ΤΑΙΝΙΕΣ,ΑΠΟ ΣΥΝΑΥΛΙΕΣ ΡΟΚ ΜΟΥΣΙΚΗΣ ΚΑΙ ΑΠΟ ΤΑ ΘΕΑΤΡΑ,ΤΟ ΗΡΩΔΕΙΟ,ΤΗΝ ΛΥΡΙΚΗ ΣΚΗΝΗ ΚΑΙ ΌΤΙ ΕΙΧΕ ΝΑ ΚΑΝΕΙ ΜΕ ΤΗΝ ΤΕΧΝΗ.

Η ΑΠΟΝΟΜΗ ΤΩΝ ΔΙΚΩΝ ΜΟΥ ΒΡΑΒΕΙΩΝ ΕΙΝΑΙ ΣΤΑ ΕΞΗΣ BLOGS:

1. ΑΡΩΜΑΤΑ ΚΑΙ ΓΕΥΣΕΙΣ.
2. 22 FOOTSTEPS
3. BISCOTO
4. KA-BOOM
5. MIRANTA'S LITTLE GARDEN.
6. PER MANO.
7. BUTTERFLY'S WORLD.

ΘΑ ΗΘΕΛΑ ΦΥΣΙΚΑ ΝΑ ΠΡΟΣΦΕΡΩ ΠΟΛΥ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ ΒΡΑΒΕΙΑ..ΔΕΝ ΞΕΧΩΡΙΖΩ ΚΑΝΕΝΑΝ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΦΙΛΟΥΣ ΠΟΥ ΜΕ ΕΠΙΣΚΕΠΤΕΣΤΕ ΣΤΟ ΧΩΡΟ ΜΟΥ..



 ΣΕ 49 BLOGS(!!!!),AΦΟΥ ME TIMHΣAN 7 ΦΙΛΟΙ,ΑΛΛΑ ΓΙΑ ΝΑ ΜΗ ΓΙΝΩ ΓΡΑΦΙΚΗ(!!!!) ΘΑ ΥΠΑΚΟΥΣΩ ΣΤΟΥΣ.... ΝΟΜΟΥΣ ΤΗΣ ΓΕΙΤΟΝΙΑΣ ΜΑΣ..

Δευτέρα 23 Σεπτεμβρίου 2013

ΣΠΑΣΜΕΝΟΣ ΚΑΘΡΕΦΤΗΣ..


 Είναι μήπως το φεγγάρι
που ταρίχευσε την υπεροψία
ή ένα πέλαγο μαβύ
που την έπνιξε στα ταραγμένα του νερά..
Υπεροψία μπροστά στην ομορφιά..
Φόβος..
Κι ένας καθρέφτης σπασμένος εκ των έσω..
Αυτός που πήρε μαζί του θρύψαλα κι αθωότητα..
Μια οπτασία αναγέννησης χορεύει στη βροχή
κι ένα καράβι μοναχικό
προσμένει τους επιβάτες του..
Υπεροψία μπροστά στο θρήνο..
Ένας ήλιος που τον γέννησε η βροχή
ανατέλλει μια νέα σελίδα..
Λέξεις..
Σκέψεις..
Νότες..
Ένα πιάνο άλλοτε ξένο
μιλάει τώρα με τον Σοπέν..
κι ένα παράθυρο ανοιχτό στέλνει φως
στον σπασμένο καθρέφτη..
Νίκη μπροστά στην υπεροψία..
Αναγέννηση εκ των έσω..
και τα θρύψαλα ταξιδιώτες
στο καραβάκι που χάνεται στο πέλαγο..
Ένα ταξίδι με νέους επιβάτες
και με χαμόγελο..
με χαμόγελο για το αύριο..
Για το αύριο που ξεκίνησε άθελά του
μέσα απ' τον σπασμένο καθρέφτη..
Κι η ζωή συνεχίζεται..
Αναγεννάται..
Εκ των έσω..(By Kate)


OI ΕΙΚΟΝΕΣ ΕΙΝΑΙ ΑΠΟ ΤΟ PHOTOBUCKET.
ΤΟ ΜΟΥΣΙΚΟ ΚΟΜΜΑΤΙ ΕΡΜΗΝΕΥΟΥΝ ΟΙ LINKIN PARK.